Αφού τελείωσε το πέτσωμα ήρθε η σειρά του γυαλόχαρτου.
Χρησιμοποιήθηκε σηλερόχαρτο Νο 120 για να πάρει τις χοντρές ανωμαλίες (με προσοχή διότι κόβει πολύ υλικό), και στη συνέχεια Νο 180. Για να τριφτούν τα εξογκώματα μόνο και να μην αφαιρεθεί υλικό και από τα βαθουλώματα, πρέπει πάντοτε να δουλεύουμε τα γυαλόχαρτα με τάκο.
Στη συνέχεια περάστηκε ένα χέρι εποξική ρητίνη. Την επομένη πέρασα ένα υαλόπανο 68gr .
Θα μπορούσε να έχει περαστεί κατευθείαν το πανάκι.
Γιατί αυτή η διαδικασία που μας πηγαίνει μια μέρα πίσω;
Η κυανοακριλική που χρησιμοποιήθηκε για το κόλλημα του πετσώματος έκανε τοπικά την μπάλσα πιο σκληρή με αποτέλεσμα τα γυαλόχαρτα να κόβουν περισσότερο τη καθαρή μπάλσα και πολύ λιγότερο τα σημεία που είχαν εμποτιστεί από την κόλλα. Περνώντας λοιπόν την ρητίνη κάνουμε μια ομοιογενή επιφάνεια που μπορούμε να τρίψουμε με ακρίβεια. Όπως καταλάβατε έγινε ένα ακόμη τρίψιμο με Νο180.
Ένα ελαφρύ τρίψιμο έγινε και μετά το πέρασμα του υαλόπανου.
Το σκάφος έγινε δυνατό, δεν φοβόμαστε την παραμόρφωση και ήρθε η στιγμή να ξεκαλουπώσουμε.
Οι βάσεις που στηρίζουν τους νομείς γίνονται αρκετά μεγαλύτερες από το πλάτος του σκάφους για να γίνεται άνετα το ξεβίδωμα.
Επειδή τα πηχάκια του πετσώματος δεν είναι κολλημένα επάνω στους νομείς αλλά μόνο μεταξύ τους, έχουν την τάση να απομακρυνθούν από τη σωστή θέση τους καταστρέφοντας την σωστή φόρμα της γάστρας. Στην κάτω φωτογραφία δεξιά φαίνεται ένα πηχάκι μπάλσας που ενώνει τις δύο κουπαστές για να τις κρατάει σε επαφή με τους νομείς. Συνολικά χρειάζονται 5~6 πηχάκια που μετά το πέρασμα του υαλόπανου, δεν χρειάζονται πλέον και θα αφαιρεθούν.
Εδώ φαίνεται και ο τρόπος που αφαιρούνται οι νομείς, (παρά το ‘αρνητικό’ σχήμα της γάστρας).
…και τελικά ήρθε η ανακούφιση μετά την κρυφή αγωνία του βάρους.
It appears that you have not registered with Ελληνική Κοινότητα Ναυτομοντελιστών. To register, please click here...
