Ένα ταξίδι στην μακρινή Αργεντινή…

[BassJunkies]

   Πρόσφατα μου δόθηκε η ευκαιρία να ταξιδέψω στην μακρινή Αργεντινή για διακοπές, μιας και τέλειωσε η εργένικη ζωή και για μένα... 
Πριν το ταξίδι μου σκέφτηκα να επικοινωνήσω με τον πρόεδρο της Αργεντίνικης  Ένωσης κατηγορίας RG-65, ώστε να κανονίσουμε μια συνάντηση επί της ευκαιρίας της επίσκεψής μου στην πόλη του Μπουένος Άιρες.
Η απάντηση του στο mail μου ήταν άμεση, και μετά από μερικές ανταλλαγές mail για τις λεπτομέρειες, κανονίσαμε την πρώτη μας συνάντηση για την μέρα που θα έφθανα στο ξενοδοχείο μου.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από την αρχή…

   Μετά από 18 ώρες συνολικού χρόνου πτήσεων και 8 ώρες αναμονής στα αεροδρόμια, έφθασα με πάρα πολύ καλή διάθεση στο Μπουένος Άιρες.
Το Μπουένος Άιρες ("Καλοί Άνεμοι") είναι η πρωτεύουσα της Αργεντινής. Είναι μια πολύ όμορφη και μεγάλη πόλη, με πολλά κτίρια αποικιοκρατικού χαρακτήρα και αρκετά μεγάλο αριθμό πληθυσμού.
Για να μην μακρηγορώ όμως μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την πόλη εδώ: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%86%CE%B9%CF%81%CE%B5%CF%82

   Φτάνοντας με το γκρουπ μας στο ξενοδοχείο, μαζί με το δωμάτιο με περίμενε και ένα μήνυμα στην υποδοχή. Το μήνυμα ήταν από τον Roberto Azar, Πρόεδρο την Αργεντίνικης Ένωσης Ναυτόμοντελιστών και επίσης Πρόεδρο της Ένωσης RG-65. Μου έγραφε να τον πάρω τηλέφωνο στο κινητό του με το που φτάσουμε. Δεν πρόλαβα να ανέβω στο δωμάτιο και ένα τηλεφώνημα με περίμενε ήδη στην reception του ξενοδοχείου. Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ο Roberto και μιας και δεν μιλάω καλά Ισπανικά, η γυναίκα μου ανέλαβε χρέη μεταφραστή. Αφού προηγήθηκαν πρώτα τα καλωσορίσματα, κανονίσαμε το ίδιο απόγευμα μια πρώτη συνάντηση για καφέ στο ξενοδοχείο.


   O Roberto έφτασε στο lobby του ξενοδοχείου ακριβώς την ώρα του ραντεβού μας και μας καλωσόρισε και τους δύο με μια χειραψία και ένα φιλί στο μάγουλο. Το φιλί στο μάγουλο είναι μια τυπική εκδήλωση χαιρετισμού και φιλίας για τους Αργεντινούς, και δεν μπορώ να κρύψω ότι αυτή η κίνηση του μας έδιωξε αμέσως την αμηχανία της πρώτης συνάντησης με κάποιον ξένο.
Ο Roberto είναι ένας ευδιάθετος, χαμογελαστός, γεμάτος χιούμορ & ενέργεια παππούς 72 Μαϊων παρακαλώ!!!! Ανταλλάξαμε πολλές κουβέντες και αστεία, με την βοήθεια της μεταφράστριας μου φυσικά , και στην συνέχεια του έδωσα τα πράγματα που του είχα φέρει από την μακρινή Ελλάδα. Μια Ελληνική σημαία υπογεγραμμένη από την παρέα μας, ένα λάβαρο του Ν.Α.Ο.Λ και ένα μπουκάλι ούζο το οποίο δεν έχασε την ευκαιρία να δοκιμάσει αμέσως(ερωτεύτηκε αμέσως το άρωμα και την γλυκιά του γεύση).

Αφού ήπιαμε τον καφέ μας ανανεώσαμε το ραντεβού μας για το ερχόμενο Σάββατο, όπου στην λίμνη της περιοχής θα γινόταν μια προγραμματισμένη Regatta έκπληξη…


Φωτογραφίες:

1. Η σημαία μας, την οποία πήγα σαν δώρο της Ένωσης στον Roberto
2. Μαζί με τον Roberto Azar έξω από το θέατρο Colon λίγο πριν την Regatta.


σημ: το θέμα θα παραμείνει κλειδωμένο μέχρι την ολοκλήρωση του.... Σας ευχαριστώ για την κατανόηση!!!

[BassJunkies]

Κύριος στο ραντεβού του ο Roberto, όπως στην πρώτη μας συνάντηση, μας παρέλαβε Σάββατο μεσημέρι έξω από το θέατρο Colon….( http://en.wikipedia.org/wiki/Teatro_Col%C3%B3n)

Στην διαδρομή συζητούσαμε συνέχεια σε πολύ φιλικό και ευχάριστο κλίμα, για πολλά και διάφορα θέματα.
Μας έκανε επίσης και μια μίνι ξενάγηση της πόλης μέχρι να φτάσουμε στην λίμνη της περιοχής.
  
Μετά από μισή ώρα περίπου φτάσαμε σε ένα πολύ μεγάλο πάρκο, στο οποίο υπήρχε πολύς κόσμος, δέντρα και μερικές λίμνες.
Κατευθυνθήκαμε με το αυτοκίνητο προς την πιο μεγάλη λίμνη και παρκάραμε πολύ κοντά σε αυτή.
Βγαίνοντας από το αυτοκίνητο είδα στο βάθος κοντά στην όχθη της λίμνης,  μια μικρή παρέα ατόμων, δύο πανό και δύο σημαίες, μια Ελληνική και μια Αργεντίνικη.

Πήραμε το σκάφος του Roberto και μερικά πράγματα ακόμη και προχωρήσαμε προς την παρέα που μας περίμενε.
Με το που έφτασα κοντά αντίκρισα ένα πολύ συγκινητικό θέαμα το οποίο θα αφήσω να σας το περιγράψουν καλύτερα οι φωτογραφίες…




Φωτογραφίες:
1. Τα δύο πανό... "Bienvenido Vangelis"(Καλωσόρισες Βαγγέλη) & το πανό του Club τους.
2. Μαζί με τον Roberto.
3. Η σημαία μας παρέα με την σημαία της Αργεντινής
4. Μαζί με την μεταφράστρια μου!!!!

[BassJunkies]

Ο Roberto μας σύστησε σε όλη την παρέα η οποία μας υποδέχθηκε με πολύ ζεστασιά.
Όλοι τους χάρηκαν πάρα πολύ που ένας φίλος ήρθε να τους γνωρίσει από την άλλη άκρη της γης.
Κάποιος φίλος μου είπε ότι έχει Ελληνικές ρίζες και ότι πρέπει να έχει κάποιους συγγενείς στην Λάρισα.
Κάποιος άλλος μου είπε ότι «κρατάει» από την Πόλη.
Όλοι κάτι είχαν να μου πουν και να με καλωσορίσουν.  


Το χαμόγελο μου ήταν μονίμως κολλημένο μέχρι τ’ αυτιά και συνέχεια μιλούσα με όλους.  

Οι ετοιμασίες για την υποδοχή μου, με έκαναν να νιώσω πολύ όμορφα και αυτό που με συγκίνησε εξαιρετικά πολύ, ήταν ότι την Regatta την είχαν ονομάσει “Copa Vangelis”.


Φωτογραφίες:

1. Ανταλλάσσοντας απόψεις και πληροφορίες με τον φίλο Claudio La Rosa (Ιταλικής καταγωγής)
2,3,4. Ο Claudio La Rosa με το σκάφος του και τον τρόπο που το ρίχνει-βγάζει στο νερό

[BassJunkies]

  Σιγά σιγά άρχισαν να έρχονται και άλλοι φίλοι και να ετοιμάζουν τα σκάφη τους για τον αγώνα.
Οι εικόνες και οι πληροφορίες πολλές, η παρέα εξαιρετική και η χαρά μου μεγάλη!!!! Είδα πολλών σχεδίων σκάφη και «έκλεψα» ιδέες και πληροφορίες.

   Μέσα σε όλες τις νέες γνωριμίες που έκανα ήταν και η γνωριμία με ένα πάρα πολύ σημαντικό πρόσωπο για την ιστορία της κλάσης παγκοσμίως.
Ο Maximo Lange είναι ο ιδρυτής της παγκόσμιας ένωσης για τα RG65 (RG65 ICA- http://rg65.org/web/) και ο πατέρας του παγκόσμιου και πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος γι αυτή την κατηγορία.  

Μιλήσαμε μαζί για πάρα πολύ ώρα, μιας και ήταν από του λίγους που ήξεραν Αγγλικά και δεν χρειαζόμουν πλέον μετάφραση.
Μου έδωσε πολλές πληροφορίες και πολλές συμβουλές. Με ρώτησε για την δημιουργία της δικής μας ένωσης, τον στόλο μας, και τις διοργανώσεις που κάνουμε.
Χάρηκε πάρα πολύ για την προώθηση της κλάσης στην χώρα μας και μας συγχάρηκε για το πολύ υψηλό επίπεδο μας, στις κατασκευές σκαφών και πανιών.
 

Φωτογραφίες:

1. Το σκάφος του Claudio La Rosa
2&3. Το "πανάκριβο" Argon από την SailsETC
4. Παρέα με τον Maximo

[BassJunkies]

   Ο στίβος είχε ήδη στηθεί από τους «πρωινούς» και η διαδρομή του ήταν ένα τρίγωνο απαρτιζόμενο από 5 σημαδούρες.
Δύο σημαδούρες υπήρχαν στο μέσο του στίβου για την εκκίνηση των σκαφών και τρεις που όριζαν την διαδρομή.
Η διαδρομή ήταν δύο κύκλοι του τριγώνου και τερματισμός στην εκκίνηση.
Ο τρόπος με τον οποίο δόθηκε η εκκίνηση αλλά και τα μέσα ήταν ακριβώς τα ίδια με αυτά που χρησιμοποιούμε κι εμείς για τους αγώνες μας.


   Εγώ έτρεξα με το σκάφος του Roberto....
 Ένα πολύ γρήγορο σκάφος με ιστιοφορία balestron το οποίο είχε πάρει την πρώτη θέση δύο φορές σε παλαιότερα πρωταθλήματα Λατινικής Αμερικής.
Παρόλα αυτά δεν κατάφερα να πάρω κάποια καλή θέση γιατί  ο αγώνας σε μια λίμνη περιτριγυρισμένη από πολλά δέντρα κρύβει πολλές παγίδες.
Ο αέρας λόγο των δέντρων έκανε πολλές αλλαγές και στροβιλισμούς πράγμα το οποίο δεν γνώριζα και δεν μπορούσα να κατανοήσω.
Μόνο σε μια ιστιοδρομία από τις έξι πήρα καλή εκκίνηση και καβατζάρισα την σημαδούρα Νο1 πρώτος, αλλά λόγο κάποιας βλάβης με τα ηλεκτρονικά εγκατέλειψα γρήγορα.
Παρόλα αυτά δεν με πτόησε το αποτέλεσμα των ιστιοδρομιών μιας και η παρέα ήταν μοναδική και πέρασα  μια υπέροχη & αξέχαστη μέρα.


Φωτογραφίες:

1.Σχέδιο του στίβου
2&3. Ο Αργεντινός "Φούντας"
4. Λίγο πριν την εκκίνηση ( Με το Νο7 το σκάφος που έτρεξα)

[BassJunkies]

Φωτογραφίες:

1. Η "ντουντούκα" για τον ήχο εκκίνησης
2. Ένα ARGON στο χώμα....
3. To ARGON του φίλου German Campos
4. Το σκάφος του Roberto που έτρεξα

[BassJunkies]

Φωτογραφίες:

1. Ο πάντα χαμογελαστός Roberto Azar
2. H εξέδρα του club για να ρίχνουν τα σκάφη στο νερό.
3. Roberto από που φυσάει ο ριμαδοαέρας????
4. Αγωνιώντας για μια καλή εκκίνηση...

[BassJunkies]

Αμέσως μετά τις ιστιοδρομίες στήθηκε το κατάλληλο τραπεζάκι και άρχισε η δουλειά ώστε να βγουν τα τελικά αποτελέσματα.
O Roberto και ένας φίλος του από την Παταγονία άρχισαν να βγάζουν προσεκτικά τις θέσεις των αγωνιζόμενων ώστε να γίνει η απονομή.
Η απονομή έγινε από τον Roberto και την αφεντιά μου μιας και ο αγώνας είχε τον τίτλο "COPA VANGELIS".
Έδωσα το κύπελλο στον νικητή German Campos ο οποίος έτρεξε με ένα ARGON από την SailsETC του κ. G.Bantock.

Το club μας τίμησε δίνοντας μας μια χαραγμένη αναμνηστική πλακέτα για την πρώτη μου επίσκεψη στο Buenos Aires και διάφορα ακόμα δωράκια.
Η συγκίνηση μου ήταν μεγάλη. 
Με υποχρέωσαν τόσο πολύ με το καλωσόρισμα τους και την φιλοξενία τους και γι αυτό τους προσκάλεσα κι εγώ για κάτι ανάλογο στην Αθήνα.


Φωτογραφίες:

1. Βγάζοντας τα τελικά αποτελέσματα
2. Παρέα με όλους σχεδόν του αγωνιζόμενους μετά την απονομή
3. Αμέσως μετά την παραλαβή της πλακέτας μου...
4. Κι άλλο δωράκι...

[BassJunkies]

Φωτογραφίες:

1. Ο φίλος Francisco Mario Rutigliano
2. Ο Francisco ρυθμίζοντας τo σκάφος του το οποίο είναι παραλλαγή του γνωστού JIF2
3. Μπροστά από τα πανό
4. Το τροποποιημένο JIF2....

[BassJunkies]

Φωτογραφίες:

1. το σκάφος του Claudio La Rosa
2 & 4. το σκάφος του Roberto Azar
3. Ένα σκάφος το οποίο έμοιαζε πολύ με το Coriolis

[koronet]

Υπέροχη εμπειρία Βαγγέλη! Νάσαι καλά που μας έδωσες γεύση από τους ιδρυτές της κλάσης.

Έχεις περισσότερα στοιχεία για τις καρίνες τους και τα πανάκια τους;

[BassJunkies]

Υπέροχη εμπειρία Βαγγέλη! Νάσαι καλά που μας έδωσες γεύση από τους ιδρυτές της κλάσης.

Έχεις περισσότερα στοιχεία για τις καρίνες τους και τα πανάκια τους;

Να 'σε καλά Κώστα!!!!

 Επειδή έχω μερικά πραγματάκια ακόμα να γράψω, και μιας έχω κλειδώσει το θέμα μέχρι να τελειώσει... με το που το ξεκλειδώσω έχω πολλά πράγματα να συζητήσουμε και πολλές πληροφορίες να μοιραστούμε!!!!

[BassJunkies]

   Μετά το τέλος του αγώνα και αφού ήπιαμε κάνα δυο αναψυκτικά,  έπρεπε σιγά σιγά να αποχαιρετήσουμε αυτή την καταπληκτική παρέα. Δώσαμε σφικτά τα χέρια με όλους και ανανεώσαμε γεμάτοι ελπίδες το ραντεβού μας για την Αθήνα αυτή την φορά και το “Copa Acropolis”.  Κράτησα από αρκετούς νέους φίλους στοιχεία επικοινωνίας και τους αποχαιρέτησα με βαριά καρδιά.

   Ο Roberto πριν μας αφήσει στο ξενοδοχείο μας, έκανε μια στάση στο κέντρο της πόλης ανάμεσα από δύο πάρκα κοντά στην νομική σχολή του Buenos Aires. Εκεί μας έδηξε μια πισίνα- λίμνη την οποία είχε φτιάξει ο δήμος του Buenos Aires για την Ένωση Ναυτομοντελιστών της πόλης εν έτη 1936 παρακαλώ!!!! Η ένωση σε συνεργασία με τον δήμο κρατούσαν σε λειτουργική κατάσταση αυτόν τον χώρο και ήταν το ιδανικό μέρος για τους μοντελιστές και τις οικογένειες τους. Κάθε αργία και Σαββατοκύριακο αυτός ο χώρος είναι γεμάτος από μοντελιστές και μη. Η καλή διάθεση και η ζεστασιά ξεχειλίζει από παντού μιας και δεν πρόκειται για απλές συναντήσεις αλλά για πραγματικές γιορτές!!!


   Όλα τα ωραία πράγματα κάποια στιγμή φθάνουν στο τέλος τους και έτσι και στην δική μου περίπτωση αυτή η μοναδική μου εμπειρία τέλειωσε φθάνοντας στο ξενοδοχείο μου παρέα με την γυναίκα μου και τον Roberto. Αποχαιρετήσαμε τον νέο μου φίλο με αγκαλιές και φιλιά και του τόνισα ότι τον περιμένω με πολύ χαρά στην Αθήνα ώστε να περάσουμε κάτι το ανάλογο που πέρασα κι εγώ.



   Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους νέους φίλους μου στο Buenos Aires για την υποδοχή και την φιλοξενία τους, αλλά και την κοινότητα μας  επίσης για την τιμή που μου έκανε να αντιπροσωπεύσω σαν πρόεδρος της Ελληνικής ένωσης RG65 την παρέα μας στην μακρινή Αργεντινή.
 


Φωτογραφίες:
Παρέα με τον Roberto στην καταπληκτική λίμνη της ένωσης

[BassJunkies]

Το θέμα έχει ξεκλειδώσει για την προσθήκη των δικών σας σχολίων.

Αυτή την στιγμή επεξεργάζομαι τα βίντεο της επίσκεψης.

Μόλις είναι έτοιμα θα ανεβούν στο youtube και θα αναρτηθούν σε αυτό το θέμα.

Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας!!!!
 

[Cataman]

Μπράβο Βαγγέλη για την όλη παρουσίαση αυτού του ταξιδιού και για την αντιπροσώπευση μας στην Μακρινή Αργεντινή. 
Περιμένουμε και το βίντεο. 

Όσο για την λίμνη που ανέφερες το site την Κοινότητας Ναυτομοντελιστών που χρησιμοποιεί την λίμνη είναι αυτό:
www.camne.com.ar

Και εδώ μπορείτε να δείτε ένα χαρακτηριστικό βίντεο για να καταλάβετε και το βάθος της λίμνης αυτής:
http://www.youtube.com/watch?v=W6eCMYi9S50

[Bass Junkies]

Η ηλεκτρονική φιλοξενία της κοινότητας...

...είναι μια ευγενική χορηγία της εταιρείας
Bass Junkies