Τα λόγια είναι λίγα...
Το επισυναπτόμενο βίντεο νομίζω
> ότι είναι μια από τις πιο
> συγκινητικές στιγμές στην
> ιστορία του ερασιτεχνικού
> αθλητισμού.
> Η ιστορία με λίγα λόγια πάει
> κάπως έτσι. Ένα ζευγάρι αποκτά
> ένα παιδί που έχει σοβαρή
> ανατομική αναπηρία. Οι γιατροί
> τους λένε ότι το παιδί δεν θα
> έχει νοητική ανάπτυξη και δεν
> τους δίνουν ελπίδες για το
> μέλλον του. Ο μπαμπάς του σε
> πείσμα όλων των αντίθετων
> απόψεων αποκτά ένα κώδικα
> επικοινωνίας μαζί του και το
> παιδί αναπτύσσεται νοητικά
> κανονικά και πηγαίνει στο
> σχολείο. Ο μικρός κάποια στιγμή
> ζητά από τον μπαμπά του να
> αθληθεί. Ο μπαμπάς δεν έχει
> καμία σχέση με τον αθλητισμό και
> αρχίζει να προπονείται
> κουβαλώντας τον μικρό του γιό
> στα χέρια για να έχει κι αυτός
> την χαρά του αθλητισμού!!!
> Το εκπληκτικό? Ο μπαμπάς πλέον
> έχει τρέξει δεκάδες μαραθώνιους
> και ironman πάντοτε με τη συντροφιά
> του γιού του!!
> Το video δείχνει τη συμμετοχή τους
> σ' ένα ironman. Ο Dick Hoyt κολυμπάει
> έχοντας δεμένο πάνω του το γιό
> του σε βάρκα (!), μετά ποδητατεί 180
> χιλιόμετρα (!) με το γιό του σε
> ειδική θέση πάνω στο ποδήλατο
> και τέλος τρέχει κι ένα
> μαραθώνιο σπρώχνοντας το
> αναπηρικό καρότσι του γιού του!!
> Μια συγκινητική και απίστευτα
> δυνατή ιστορία.